• Do kamery panu tego nie powiem… ale czuję się, jakbym była jakąś zakonnicą. Mzyka nie pozostawia żadnego marginesu, nie przymknie oka, nie uda, że… nie słyszy. Chłopak, który mi się nawet podobał, w końcu powiedział, że jestem głupia bo zawsze gdy chce mnie przytulić trafia najpierw na gitarę. Moje przyjaciółki przestały już do mnie dzwonić. Bo urywam rozmowę w pół zdania pytaniem – masz coś jeszcze ważnego, bo jeśli nie, to cześć! Gdy skończyłam osiemnaście lat i wróciłam z pierwszym festiwalowym trofeum, tata zapytała: jak tu z małą gitarą iść pokopać piłkę? A ja tak chciałem zostać dziadkiem…

Umiejętność grania na instrumencie a interpretacja, technika a emocje, motywacje, aspiracje, niepowodzenia i uzależniająca chęć odniesienia sukcesu…

Niebywale skomplikowany i trywialnie wręcz banalny jest świat młodych muzyków – powie obserwator mniej lub bardziej wnikliwie analizujący tę sferę naszego życia. Ale w odniesieniu do każdego z młodych można mówić, że bez muzyki żyć już nie potrafią. Czy podobne mechanizmy dotyczą młodych matematyków, fizyków, filatelistów i rajdowców? Co napędza człowieka do poświęcania się pasji. Gdzie i w czym tkwi ten mechanizm, ten propeller wypychający młodych w świat ich zainteresowań? Gdzie one się rodzą?

Program zrealizowany podczas Międzynarodowego Konkursu i Festiwalu Muzyki Gitarowej w Trzęsaczu w roku 2015

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *